Kompleks klasztorny w Rudach powszechnie zaliczany jest do grupy najważniejszych sakralnych obiektów architektury gotyckiej oraz najcenniejszych dokonań doby baroku na obszarze historycznego Górnego Śląska. Opactwo cysterskie położone jest we wsi Rudy w gminie Kuźnia Raciborska w powiecie raciborskim, nad rzeką Rudą w otoczeniu rozległego terenu leśno-parkowego. Jego powstanie, przypadające na połowę XIII w., wiązane jest z osobą księcia Władysława Opolskiego, od imienia którego pierwotnie nazywano opactwo – „Wladislaw”. Klasztor przeznaczony został dla konwentu cystersów z Jędrzejowa, będącego bezpośrednią filią francuskiego Morimond. Czytaj więcej
Archiwum Tagu: Rudy
Julius Roger – „Przede wszystkim leczyć ludzi i pomagać im”
Julius Roger urodził się 28 lutego 1819 roku w miejscowości Niederstotzingen, koło Ulm w Badenii Wirtenbergii w rodzinie dworskiego urzędnika. W wieku 9 lat rozpoczął naukę w gimnazjum w Augsburu. Jako uczeń wyróżniał się wielką pilnością, a nawet gorliwością. Gdy szkoła została przejęta przez benedyktynów, młody Julius zapragnął zostać jednym z nich. W 1839 roku wstąpił do nowicjatu w Ottobeuren, ale problemy zdrowotne udaremniły mu dalsze podążanie drogą powołania. Czytaj więcej
Dąb „Cysters” w Rudach
Dąb szypułkowy „Cysters” jest jednym z najpiękniejszych starych drzew na historycznym Górnym Śląsku. Rośnie przy alejce w parku angielskim otaczającym zespół klasztorno-pałacowy dawnego Opactwa Cysterskiego w Rudach, tuż za prezbiterium odrestaurowanego Sanktuarium Matki Boskiej Pokornej. Staruszek ma 730 cm w obwodzie i osiąga wysokość 31 m. Ma ok. 450 lat i jest ostatnim strażnikiem opactwa cystersów, którym zawdzięcza swoją nazwę nadaną przez leśników z Nadleśnictwa Rudy Raciborskie. To majestatyczne drzewo podziwiał m.in. król Polski Jan III Sobieski, który 23 sierpnia 1683 r. spędził noc w klasztorze podczas marszu z odsieczą oblężonemu przez muzułmanów Wiedniowi. Urodę i majestatyczność rudzkiego drzewa docenili już niemieccy przyrodnicy na początku XX w. Czytaj więcej
Jajko w praktykach magicznych
Jajko jest uniwersalnym symbolem życia. W magii, w ludowych zwyczajach jako zwykle wyrażało skoncentrowaną energie życia. Spotykane często na grobach – miały zapewnić zmarłym żywotność. Jaja – zarówno ozdobione, jak i te nie ozdobione, kurze, z gliny, z wapnienia itd. w okresie wczesnego średniowiecza miały przeróżne zastosowanie w praktykach magicznych.
Z Katalogu magii Rudolfa z Rud Raciborskich (cystersa) powstałego w XIII w., wiemy, że jajek używano na Śląsku w zabiegach magicznych. Przykładowo matka do pierwszej kąpieli dziecka wkładała jajko, które ojcu dawała następnie do zjedzenia. Matki też niosąc dziecko z kościoła do domu rozdeptywały na progu domu jajko pod miotłą. Rudolf pisał o zastosowaniu jajek w magii leczniczej i w praktykach apotropeicznych, które polegały na zakopywaniu jajka pod progiem domu jako środka chroniącego domostwo i domowników przed burzą. Jajko miało też zastosowanie w praktykach miłosno-seksualnych. Czytaj więcej