Waleria Nabzdyk z domu Augustyn (1901-1999). Sanitariuszka w III powstaniu śląskim

Przeżyła niemal cały wiek XX. Wiodła długie i pracowite życie dając świadectwo prawdzie. Była sanitariuszką w powstaniu, nauczycielką, matką licznego potomstwa i działaczką społeczną. Wszystkie swoje życiowe role wypełniała sumiennie. Była cierpliwa, dzielna i obowiązkowa. Jej fundamentem była miłość do Boga i Ojczyzny. Kościec moralny wyniosła z rodzinnego domu, pełnego heroicznych i patriotycznych wzorców. Czytaj więcej

Ignacy Łukasiewicz – pionier przemysłu naftowego w Europie

Polska ma wielu wspaniałych synów, o których każdy z nas powinien pamiętać. Jednym z nich jest Ignacy Łukasiewicz, który urodził się w 23 marca 1822 r. w Zadusznikach koło Tarnowa na Podkarpaciu. Łukasiewicz był polskim patriotą ormiańskiego pochodzenia. Należy do najwybitniejszych polskich pionierów techniki. Był chemikiem, farmaceutą, przedsiębiorcą, a przede wszystkim twórcą polskiego górnictwa i przemysłu naftowego. Wynalazł lampę naftową i stworzył podstawy rozwoju przemysłu naftowego na świecie. Jego osiągnięcia w tej dziedzinie były pionierskie w skali światowej.

Życie Ignacego Łukasiewicza przypadało na okres zaborów, kiedy Polski nie było na mapie Europy. Czytaj więcej

Święty Krzyż, książę innych gór. Dziedzictwo czasów nowożytnych 1536-1819

W 2020 r. dr Czesław Hadamik realizował w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego projekt pt. „Swięty Krzyż, książę innych gór. Dziedzictwo czasów nowożytnych 1536-1819”. Polegał on na zebraniu i opracowaniu danych dotyczących pobenedyktyńskiego klasztoru na Świętym Krzyżu, zawartych w literaturze, źródłach historycznych, a także dokumentacjach badań terenowych, pod kątem opisania i interpretacji dziedzictwa materialnego i niematerialnego tego obiektu, związanego z okresem nowożytnym Czytaj więcej

Tamara Łempicka (1898-1980) – mistrzyni autokreacji. Królowa art déco

Jest autorką słynnego obrazu „Autoportret w zielonym Bugatti” – ikoną kobiety wyzwolonej. Jej obrazy na aukcjach dzieł sztuki osiągają miliony. Kolekcjonują je Madonna, Jack Nicholson i inni. Nic jednak nie zapowiadało wielkiej kariery urodzonej 16 maja 1898 r. córki rosyjskiego bankiera i Polki, pochodzącej również z rodziny bankierów, którą interesy zawiodły do Moskwy. Jej życie zmieniła podróż do Włoch w towarzystwie babki Klementyny w 1911 r. Odkryła sztukę i talent malarski. Czytaj więcej

Walenty Roździeński – hutnik i poeta barokowy

Portret wykonany przez Marię Bujakową w ramach konkursu

Urodził się ok. 1560 r. w miejscowości Roździeń (ob. dzielnica Katowic). Był polskim hutnikiem, zarządcą hut, właścicielem kuźni ale do historii przeszedł jako poeta barokowy. Pochodził z rodziny o wielopokoleniowych tradycjach hutniczych. Pierwotne jego nazwisko brzmiało Brusek lub Brusiek– ojciec jego nazywał się Jakub Brusek (od nazwy miejscowości Brusiek koło Koszęcina) i pochodził z rodziny Hercygonów, którzy przyjmowali nazwiska od miejscowości swego zatrudnienia. Syn przejął więc nazwisko od nazwy kuźnicy w Roździeniu. O życiu tego wybitnego Ślązaka niewiele wiemy. Nie znamy dokładnej daty jego narodzin i śmierci (w literaturze funkcjonują daty 1622 lub 1642). W 1595 r. wszedł w konflikt majątkowy o przekroczenie nadanych mu uprawnień z Katarzyną Salomon, dziedziczką Mysłowic, do której należała kuźnia w Roździeniu. Sprawę w sądzie przegrał i w 1596 r. trafił do więzienia w Pszczynie. Uwolniono go dzięki wstawiennictwu Andrzeja Kochcickiego z Koszęcina, który powierzył mu w zarząd swoje huty i otoczył mecenatem. Czytaj więcej

Mikołaj z Koźla – autor spisanej po polsku pieśni swawolnej

Był franciszkaninem kaznodzieją i zajadłym przeciwnikiem husytyzmu. Przede wszystkim był autorem rękopisu – spisanego w formie pamiętnika między 1416 a 1423 r., który znajduje się w zbiorach Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego (sygn. I. Q. 466).

Na podstawie analizy historycznej, badacze przyjmują, że Mikołaj z Koźla urodził się ok. 1390 roku. Po odebraniu elementarnych nauk od joannitów w Koźlu, udał się do szkoły zakonu minorytów pw. św. Bartłomieja w Głogówku, gdzie najprawdopodobniej doskonale wykształcił znajomość łaciny oraz tzw. sztuk wyzwolonych. W wyniku jakiegoś ostrego konfliktu opuścił konwent w 1414 r. i wyruszył na wyprawę misyjną. Odwiedził m.in. Ołomuniec, Czesław, Karniów, Pragę, Opole, Kraków i Stary Sącz. Przebywał w klasztorach w Czasławiu w Czechach (gdzie wstąpił do nowicjatu), potem w Ołomuńcu i od 1421 r. w Karniowie. Ostatnie jego zapiski pochodzą z 1423 r. Badacze przypuszczają, że Mikołaj z Koźla zmarł ok. 1431 r. być może w rodzinnym Koźlu, do którego zdaniem T. Michałowskiej zakonnik powrócił ok. 1431 r. Czytaj więcej

Marta Liguda-Pawletowa (1885-1974) – redaktorka, właścicielka polskiej księgarni w Opolu

Urodziła się 28 marca 1885 r. jako trzecie dziecko rolników Michała i Franciszki (z domu Pozor) Krzywików. Rodzina mieszkała w Januszkowicach. Ojciec bardzo ciężko pracował w polu i podupadł na zdrowiu. Za namową lekarzy, w wieku 33 lat przeprowadził się wraz z rodziną do Gębic w województwie wielkopolskim. Nie mógł długo wytrzymać bez swojego Śląska: – „Ojciec wyrobił sobie w Poznańskiem dobrą opinię i był bardzo przez tamtejszą ludność szanowany. Po pewnym czasie ojciec postanowił jednak wrócić na Śląsk do Januszkowic. (…) bo matce swojej obiecał objąć gospodarstwo po niej” – wspomina w swoich zapiskach Marta Pawleta. – „Ja to najbardziej odczułam, ponieważ byłam najstarsza, miałam wówczas 13 lat. Warunki dla mnie zmieniły się bardzo na gorsze i strasznie płakałam Ojciec na to z krzykiem powiedział, że tam nie nauczylibyśmy się pracować, tylko używać życia (…) Jak przyjechaliśmy tutaj, wszyscy Niemcy krzyczeli: Der Grosspole, der Grosspole!. Nic dziwnego, że byliśmy szykanowani” – czytamy w jej wspomnieniach. Kilka lat później rodzina przeniosła się do Raszowej pod Leśnicą. Czytaj więcej

Adolf Dygacz (1914-2004) – wybitny etnomuzykolog

Profesor Adolf Dygacz był folklorystą, znawcą śląskiej kultury, pedagogiem, publicystą i krytykiem  muzycznym. Ukończył Gimnazjum Humanistyczne im. A. Mickiewicza w Katowicach.  Studiował nauki prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku jako oficer rezerwy. W 1940 roku, ukrywając się przed okupantem, pracował jako pielęgniarz w Domu Opieki św. Józefa w Prószkowie koło Opola. Tam, w 1941 roku, został aresztowany i do końca wojny przebywał w więzieniach Opola, Bytomia, Katowic i Raciborza. Czytaj więcej

„Było ich 27” – o niezłomnych 27 dziewczynach podziemia antykomunistycznego

W zawiązku z obchodami Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych, dr Teresa Kaczorowska zaprasza do udziału w zdalnym spotkaniu (transmitowanym przez FB), podczas którego przedstawi swoją ostatnią książkę „Było ich 27” – o niezłomnych 27 dziewczynach Podziemia, które zginęły w Obławie Augustowskiej w lipcu 1945 r.

Prezentacja książki nastąpi w Miejskiej Bibliotece w Ciechanowie 3 marca br., rozpoczęcie o godz. 17.00. Polecamy!

 

Christoph Süssenbach (1599-1631) – tłumacz Lutra na język polski

Urodził się 27 grudnia 1599 r. w Byczynie. Uczył się w gimnazjum w Brzegu, a następnie studiował we Frankfurcie i w Wittenberdze. Szybko awansował na konrektora w Namysłowie, a od października 1619 r. był już diakonem polskim w Sycowie. W 1620 r. został pastorem w Byczynie – miał wówczas 20 lat. Miał też tytuł Seniora okręgu i dał się poznać jako taktowny, ale trzymający dyscyplinę kapłan. W Byczynie musiał stawić czoła wojnie trzydziestoletniej. Czytaj więcej

Hermann Koelling (1841 – 1902) – przyjaciel Polaków

Hermann Koelling urodził się 26 maja 1841 r. w Byczynie (województwo opolskie) w rodzinie z tradycjami pastorskimi. Był synem Jana Karola Henryka (1800 – 1865) i Justyny z Prusse’ ów. Gimnazjum (1851-1861) oraz studia (1864 r.) ukończył we Wrocławiu. Po studiach przez rok pracował jako nauczyciel domowy. W 1866 r. po uzyskaniu uprawnień kaznodziei został powołany na pastora do Gołkowic koło Byczyny. W 1873 r. osiadł na stałe w Byczynie, w której do końca życia pełnił obowiązki pastora. Odnowił gotycki kościół św. Mikołaja w Byczynie i uchodził za wszystko wiedzącego, choć nie ubiegał się o stopnie naukowe. Czytaj więcej

Jan Herbinius (1626-1679) – człowiek nieprzeciętny

Był synem Eliasza, rektora szkoły w Byczynie w latach 1617-1631 (który zmienił rodowe nazwisko Kapusta na formę zlatynizowaną) i przybranej córki pastora Krzysztofa Süssenbacha, znanego z przekładu Katechizmu Marcina Lutra na język polski.

Urodził się w październiku 1626 r. Osierocony w dzieciństwie, garnął się do nauki. Początkowo uczył się w Szkole Miejskiej w Byczynie, następnie od 1645 r. w Gimnazjum Akademickim w Toruniu. Studiował teologię i filozofię na uniwersytetach w Wittenberdze (gdzie w 1657 r. ogłosił rozprawę De educatione principis), Lejdzie (gdzie w 1654 r. uzyskał tytuł magistra) i Utrechcie. W 1657 r. wrócił do Byczyny i objął stanowisko rektora prestiżowej wówczas Szkoły Miejskiej. Czytaj więcej

Franciszek Mikołaj Lazar (1881-1969)- powstaniec śląski, działacz plebiscytowy, burmistrz Byczyny

Urodził się 4 grudnia 1881 r. w Chropaczowie koło Świętochłowic jako syn hutnika. Dzieciństwo spędził w Lipinach, gdzie ukończył szkołę średnią. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie ale ze względu na ciężką sytuację materialną przerwał studia. W latach 1899-1913 był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, a w 1905 r. założył Towarzystwo Kulturalno-Oświatowe „Samopomoc” w Lipinach. Czytaj więcej

Eleonora Kwoczek z domu Pela (1861-1939) – skromna matka lekarza i adwokata

Była skromną matką lekarza i adwokata. Urodziła się 27 stycznia 1861 r. w Grabinie, w znanej polskiej rodzinie Pelów.

W 1880 r. wyszła z maż za pochodzącego z Grabiny (powiat prudnicki) Józefa Kwoczka (1852-1938), któremu urodziła 13 dzieci. Kupowała polską prasę i uczyła dzieci języka polskiego, polskich zwyczajów i historii Polski. Czytaj więcej