Żyła dla Boga. Była wzorem pokory i posłuszeństwa. Służyła chorym w czasach zarazy. Karmiła głodnych. Miała usposobienie kontemplacyjne. Podobno od swojego kuzyna św. Jacka Odrowąża nauczyła się różańca i była wierną wyznawczynią Niepokalanej. Podczas modlitwy przeżywała stany mistyczne. Miała wizje nadprzyrodzone.
Jak głosi legenda, Bronisława urodziła się ok. 1203 r. w Kamieniu Śląskim w znanej i zasłużonej dla regionu i Kościoła w Polsce rodzinie Odrowążów, choć badacze są innego zdania, twierdząc, że powtarzana od pokoleń legenda powstała w wyniku… pomyłki. Tak czy inaczej, przyjmuje się, że jej kuzynami byli św. Jacek i bł. Czesław, a jej stryj Iwo piastował godność biskupa krakowskiego. Z rodzinnego domu wyniosła żarliwą wiarę, szlachetność i pobożność. W wieku 16-17 lat wstąpiła do klasztoru Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Regularnych Zakonu Premonstratensów (norbertanek) na Zwierzyńcu w Krakowie, który to był wówczas prężny i odgrywał znaczącą rolę w służbie ówczesnemu społeczeństwu. W młodym wieku Bronisława została przełożoną (ksieni) klasztoru. W czasie zarazy w 1224 r. z wielkim zaangażowaniem służyła chorym, rozdawała leki i ubrania, karmiła głodnych. Posiadała niezwykły talent organizacyjny.
Była świadkiem walk bratobójczych o Kraków toczonych między Konradem Mazowieckim a Henrykiem Brodatym, a także najazdu tatarskiego w 1241 r., podczas którego klasztor został splądrowany i spalony. Zakonnice ukryły się wśród zalesionych skał, które dotąd nazywano Skałami Panieńskimi.
Wszystkie żywoty Bronisławy akcentują jej wielkie nabożeństwo do Męki Pańskiej. Podejmowała też rozmaite formy pokuty i umartwienia. Żyła wiarą w Chrystusa. W trudnych chwilach udawała się do pustelni na wzgórzu Sikornik, gdzie oddawała się modlitwie. Tam również miała widzenie Chrystusa, który obiecał jej: – „Bronisławo, krzyż mój jest twoim, lecz i chwała moja twoją będzie”.
Bronisława utrzymywała stały kontakt ze św. Jackiem i biskupem Iwonem. Wpływowi krewni – w tym Przybysława, żona Jakuba Odrowąża, ówcze
snego właściciela dóbr w kamieniu Śląskim – pomogli jej odbudować zniszczony przez tatarów klasztor. Od św. Jacka nauczyła się modlitwy różańcowej, którą wzbogaciła duchowość swojego zakonu. Gdy 15 sierpnia 1257 r. zmarł św. Jacek, Bronisława doznała wizji tryumfalnego wprowadzenia go przez Matkę Bożą do nieba.
Bronisława zmarła w opinii świętości 29 sierpnia 1259 r. na Sikorniku podczas modlitwy. Jej grób odnaleziono w 1604 r. Przy poszukiwaniach i remoncie kościoła znaleziono pęknięcie w murze w ścianie północnej w kierunku drogi na Salwator (kościółek Zbawiciela). Legenda głosi, że tę szczelinę wskazał rój pszczół. Kanonizacja św. Jacka (w 1594 r.) i odnalezienie jej szczątków przyczyniły się do odnowienia kultu błogosławionej. W 1786 r. ułożono hymn, litanię i modlitwy ku czci Bronisławy. Na ołtarze wyniósł ją papież Grzegorz XVI. Uroczystości jej beatyfikacji odbyły się 2 września 1840 r. w Krakowie. Wspomnienie o bł. Bronisławie obchodzone jest w Kościele katolickim w dniu 1 września.
Fotografie Kamienia Śląskiego Sławomir Mielnik
Litania do Bł. Bronisławy
Błogosławiona Bronisławo – Módl się za nami
Oblubienico Jezusa Ukrzyżowanego
Wierna służebnico Niepokalanej
Ozdobo Zakonu Norbertańskiego
Strażniczko klasztoru zwierzynieckiego
Drogowskazie świętości
Świątynio żywej wiary
Oazo nadziei i ufności
Pochodnio Bożej miłości
Wzorze pokory i posłuszeństwa
Zwierciadło ludzkiej godności
Przykładzie dobrowolnego ubóstwa
Lilio czystości
Pokutująca za grzechy świata
Nauczycielko cierpliwości
Lekarko chorych
Obrono dobrej sławy
Matko sierot i osób samotnych
Apostołko pojednania i braterstwa
Przyjaciółko młodzieży i ludzi dobrej woli
Opiekunko ludu krakowskiego
Patronko Narodu PolskiegoMy grzeszni przez Ciebie Boga prosimy, – Przyczyń się za nami
Zrozumienie sensu życia – Uproś nam u Boga
Umiejętność odczytywania znaków czasu
Pokój i sprawiedliwość
Życzliwość i miłość dla bliźnich
Zdolność do ofiar i poświęceń
Roztropność w działaniu
Prostolinijność w postępowaniu
Odpowiedzialność za otrzymane zdolności
Wierność życiowemu powołaniu
Wrażliwość na sprawy zbawienia
Łaskę chrześcijańskiej śmierciC: Módl się za nami bł. Bronisławo
L: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych
C: Módlmy się. Panie Jezu Chryste który powiedziałeś:
Jeśli kto chce iść za Mną niech się zaprze
samego siebie, niech weźmie krzyż swój
na każdy dzień i niech Mnie naśladuje,
udziel nam łaski, abyśmy za przykładem
bł. Bronisławy dźwigali krzyże naszego
życia z pełnym poddaniem się Twojej
świętej woli, która nas wiedzie do
wiecznych radości, gdzie Ty żyjesz
i królujesz, Bóg na wieki wieków.
Amen.
Polecamy: