Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego we Wrocławiu

Wrocław to obok pięknej, wielkomiejskiej metropolii ponad 2 tys. ha lasów, 26 parków, trzy duże ogrody, skwery i zieleńce. I mnóstwo magnolii. Ta roślina jest najbardziej charakterystycznym krzewem (drzewem) Wrocławia. Kwiat magnolii służył nawet jako logo telewizji wrocławskiej.

Magnolie można wiosną podziwiać m.in. w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, który zlokalizowany jest na Ostrowie Tumskim, w sercu historycznego miasta. Założony został w 1811 r. na terenach dawnych fortyfikacji miejskich (ok. 5 ha), podarowanych Uniwersytetowi przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III. Pomysłodawcą założenia Ogrodu był Heinrich Friedrich Link (1767-1851), profesor botaniki i chemii na Uniwersytecie Wrocławskim, który już w 1815 r. wyjechał do Berlina, a pieczę na Ogrodem botanicznym objął lekarz Ludolf Christian Treviranus. Za jego czasów, w 1821 r. powstało herbarium. Dyrektor Treviranus wybudował też dwie duże szklarnie i wzbogacił kolekcje roślin w Ogrodzie. Gruntowana reorganizacja Ogrodu i powiększenie kolekcji roślin do 12 000 nowych gatunków miała miejsce w latach 1852-1884, kiedy to dyrektorem Ogrodu był profesor botaniki Heinrich Robert Gȍppert (1800-1884). Wówczas też rośliny opatrzono trwałymi etykietami, założono Muzeum Botaniczne, wydano pierwszy przewodnik i udostępniono Ogród do zwiedzania dla turystów we wszystkie dni tygodnia. Dla nas obecnie to norma, ale wówczas była to wielka innowacja, m.in. dzięki której profesor Gȍppert ma na terenie Ogrodu swój pomnik.

Osobny rozdział historii tego miejsca to rok 1945 i obrona Festung Breslau, podczas której zainstalowano tu stanowisko artylerii przeciwlotniczej, co oczywiście spowodowało ogromne zniszczenia…Z mozołem Ogród odbudowano. W 1974 r. wpisano go do rejestru zabytków. W 1994 r. wraz z historycznym centrum Wrocławia został uznany za Pomnik Historii. Obecnie pełni bardzo ważną misję edukacyjną i jest wyjątkową atrakcją turystyczną o każdej porze roku. Zachwyca kolorami, przestrzenią i spokojem – w oddali słychać odgłosy wielkiego miasta.

Obszar Ogrodu obejmuje 7,4 ha (i 0,33 ha pod szkłem) i znajduje się w nim około 7,5 tysiąca gatunków roślin (licząc różne ich odmiany liczba ta sięga 11,5 tysiąca) szklarniowych i gruntowych. Plan Ogrodu i opis poszczególnych działów znajduje się na witrynie internetowej Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Dla tych, którzy nie chcą się męczyć czytaniem szczegółowych opisów, warto wspomnieć, że na terenie Ogrodu znajduje się m.in. przepiękne arboretum i alpinarium. Rosną tu pomnikowe drzewa, m.in. cisy, dęby, platany, buki i miłorzęby. Sporą atrakcją jest dąb błotny. Oprócz ekspozycji roślin w Ogrodzie można podziwiać zbudowany w 1856 r. na terenie alpinarium przekrój geologiczny wałbrzyskich złóż węgla kamiennego, przedzielonych osadami piaskowców i łupków. W ekspozycję tę wkomponowano skamieniałe odciski wymarłych roślin, skamieniałe pnie drzew. Warta uwagi jest też ekspozycja prezentująca anatomię drzewa.