Magnolia – wiosenna ozdoba ogrodu | Fundacja Dla Dziedzictwa

Jest wiosenną ozdobą przydomowych ogrodów i skwerów. Zachwyca wspaniałymi, dużymi kwiatami, rozwijającymi się często na bezlistnych jeszcze pędach. Powala zapachem. Niezwykle intensywnym i aromatycznym. Ujmuje delikatnością i ulotnością. Nic więc dziwnego, że w Chinach kwiat magnolii jest symbolem czystości i szczerości. Wykorzystuje się je (zarówno kwiaty, pędy i korę) w ziołolecznictwie i medycynie naturalnej.

Magnolię możemy podziwiać jako niewielki krzew lub jako duże drzewo osiągające wysokość kilkunastu metrów. Podobno, magnolie pojawiły się na Ziemi jako jedne z pierwszych roślin kwiatowych. Po epoce lodowcowej przetrwały tylko w Ameryce i w Azji, głównie w Chinach, Japonii i Korei, gdzie dziś znajdują się skupiska niemal wszystkich istniejących 120-128 gatunków magnolii.

I choć bez wątpienia magnolia jest piękną, dalekowschodnią kobietą o egzotycznej urodzie, to jej nazwa (Magnolia L.) pochodzi od nazwiska mężczyzny. Nazwa została nadana na początku XVIII w. przez przez Charlesa Plumiera (1646-1704) dla upamiętnienia francuskiego botanika Pierre’a Magnola (1638-1715). Magnol był m.in. dyrektorem ogrodu botanicznego w Montpellier i zasłużył się dla uporządkowania systematyki roślin, gdyż jako pierwszy wprowadził do klasyfikacji roślin pojęcie rodziny, tworząc naturalną całość, skupiającą sąsiednie rodzaje, czyli mówić prościej – ustalił pokrewieństwo pomiędzy gatunkami.

W 1689 r. opublikował dzieło, w którym zaklasyfikował 2000 roślin w 75 rodzin. Podobno jego dorobek naukowy nie został nigdy odpowiednio doceniony, a nawet choć ma pomnik w Ogrodzie Botanicznym w Montpellier, to nie bardzo go widać, gdyż otoczony jest sporych rozmiarów agawami, których nota bene nawet nie znał. Zyskał jednak nieśmiertelność w nazwie jednego z piękniejszych krzewów na świecie.

Pewnie zrobił to rozmyślnie w 1703 r. opat minimistów (reguła franciszkańska) Charles Plumier, który nadał cudownie pięknej magnolii, którą odkrył podczas podróży do obu Ameryk. Warto wspomnieć, że Plumier nie tylko był opatem, ale również królewskim botanikiem Ludwika XIV. W dziejach zapisał się jako podróżnik, botanik, utalentowany rysownik, a także odkrywca 924 nowych gatunków roślin w tym wanilii i popularnego pnącego się kwiatu o egzotycznej nazwie klematis. Pracowity zakonnik pozostawił po sobie m.in. 6 tys. rysunków, w tym 4 tys. roślin.

Magnolia to drzewo lub krzew występujący dziko w Ameryce Północnej i Południowej oraz w Azji Wschodniej. Przyjęła się w Polsce i jak twierdzą ogrodnicy, w obecnym klimacie, jej wymagania nie są zbyt wysokie. Tak jak w przypadku tulipanowców należy zadbać o ich system korzeniowy. Trzeba posadzić krzew w glebę lekko kwaśną, przepuszczalną i wilgotną, ale nie podmokłą. Przez cały rok należy utrzymywać wokół niej warstwę ściółki z liści lub kory, co ochroni korzenie przed przemarznięciem zimą podczas mrozów. Magnolia najlepiej rośnie posadzona w pełnym słońcu, ale zniesie bez problemu lekkie zacienienie, co jednak odbije się na barwie kwiecia.