Sanitariuszka i łączniczka 5. Wileńskiej Brygady AK, pseudonim „Inka”. Była jedyną kobietą, na której wykonano wyrok śmierci poprzez rozstrzelanie w gdańskim areszcie więziennym. Przez lata komuniści pisali o niej „krwawa Inka”, „bandyta”, straszono „mroczną zabójczynią”, która w szpitalach dobijała swoich. Pamięć o niej miała zginąć. Nie udało się. „Inka” jest współczesną idolką i symbolem antykomunistycznego oporu.
Pochodziła z Podlasia, z patriotycznej rodziny. Jej ojciec, Wacław w okresie zaborów był represjonowany za działalność patriotyczną. W wieku 19 lat trafił na Sybir. Cudem wrócił w 1926 roku. Niestety nie na długo. W 1940 roku ponownie został wywieziony na Wschód, tym razem przez NKWD, w ramach pierwszej wielkiej wywózki mieszkańców Kresów. Mama Eugenia zginęła 3 lata później zamęczona przez Gestapo. Marzyła o normalnym, spokojnym życiu. Nie było jej to dane. W 1945 r. wstąpiła do 5. Wileńskiej Brygady Armii Krajowej, dowodzonej przez mjr. Zygmunta Szendzielarza, ps. Łupaszka. Miała 15 lat. Komuniści aresztowali ją 20 lipca 1946 r. Trafiła do V pawilonu więzienia w Gdańsku jako więzień specjalny. Mimo tortur nie złamała się, nie poszła na współpracę w przeciwieństwie do swojej koleżanki z oddziału Reginy Żylińskiej – Mordas. Skazano ją na śmierć za współpracę z antykomunistycznym podziemiem. Miała 18 lat. 28 sierpnia 1946 r. została zamordowana w więzieniu przy ul. Kurkowej w Gdańsku. Strzelało do niej kilku katów z odległości trzech kroków. Żaden nie trafił. Danutę Siedzikównę zabił strzałem w głowę dowódca plutonu egzekucyjnego z Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Zginęła z okrzykiem „Niech żyje Polska”. Na krótko przed śmiercią w grypsie, jaki nadała do sióstr Mikołajewskich, pisała: „Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba”.
Miejsce pochówku „Inki” Instytut Pamięci Narodowej odnalazł dopiero w 2014 r. Jej tożsamość potwierdzono w 2015 r. Uroczysty pogrzeb państwowy odbył się w 2016 r. Szczątki dzielnej dziewczyny spoczęły na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku. Ma kilka pomników. Jest patronką skwerów, ulic, szkół i wielu drużyn harcerskich.
Polecamy:
https://podziemiezbrojne.ipn.gov.pl/zol/biogramy/inka/88683,Danuta-Siedzikowna-Inka.html
