Dąb szypułkowy z Kończyc Wielkich w powiecie cieszyńskim ma ponad 400 lat, ponad 850 cm w obwodzie pnia i ok. 30 m wysokości. Jest jednym z najstarszych drzew tego gatunku w województwie śląskim

Rośnie przy drodze w miejscowym parku na niewielkim stoku i wykształciło z jednej strony – dla równowagi – masywne napływy korzeniowe. Drzewo owiane jest wieloma legendami, a miejscowi wierzą, że ma ono ponad 750 lat! Podobno w 1683 r. (6 tysięczny) oddział husarii hetmana Mikołaja Sieniawskiego podczas odsieczy wiedeńskiej zatrzymał się w Kończycach Wielkich i pod dębem pogrzebano padłe konie. Tę i inne legendy związane z historycznym drzewem opisali już m.in. Andrzej Czudek i Aleksander Żukowski.

Czy jest ostańcem – reliktem dawnej puszczy? Specjaliści sądzą, że raczej wyrósł na otwartej przestrzeni, o czym świadczy jego krótki pień, rozdzielający się na wysokości 6 m na kilka masywnych konarów. Drzewo jest pomnikiem przyrody. Objęte zostało ochroną prawną już w 1935 r.

Literatura:

Banik J., Drzewa Sobieskiego, „wSieci Historii” nr 5/2013, str. 24-25.

Borkowski K., Polskie drzewa, Poznań 2014.

Czudek A., Osobliwości i zabytki przyrody województwa śląskiego, wyd. Państwowa Rada „Ochrony Przyrody”, Kraków 1929.

Czudek A., Drzewa Sobieskiego na Śląsku, „Zaranie Śląskie”, t. IX, Katowice 1933.

Pacyniak C., Najstarsze drzewa w Polsce, Warszawa 1992.

Popiołek F., Potrzeba wiedeńska, „Zaranie Śląskie” 1933, nr IV, zeszyt 3.

Zarzyński P., Tomasiuk R., Borkowski K., Drzewa Polski. Najgrubsze – najstarsze – najsłynniejsze, Warszawa 2016.

Żukowski A., Sławne drzewa województwa śląskiego, Katowice 2006.