Ukazała się wydana przez Fundację „Dla Dziedzictwa” monografia Leśnego Zacisza i Leśnej Szkoły w Głuchołazach. Autorką publikacji pod tytułem „Leśne Zacisze (Waldesruh) i Leśna Szkoła (Waldschule). Historia ośrodka wypoczynkowego w Głuchołazach” jest dr Aleksandra Starczewska-Wojnar.
Publikacja kończy projekt pt. „Ochrona dziedzictwa kulturowego w Parku Zdrojowym w Głuchołazach poprzez remont zabytkowego pensjonatu” realizowany przez Fundację „Dla Dziedzictwa” w partnerstwie z Fundacją Benevolens.
Książka jest wynikiem intensywnych poszukiwań archiwalnych i dzięki niej poznajemy pierwszy raz tak dokładnie opisaną historię ośrodka. Bogato ilustrowana materiałami ze zbiorów Fundacji Benevolens w łatwy sposób pozwala wyobrazić sobie dawną świetność obiektów.
„Historia powstania ośrodka wypoczynkowego Leśne Zacisze (Waldesruh) rozpoczyna się w 1898 roku, kiedy to Heinrich Ertelt zakupił działkę w lesie na pograniczu Konradowa i Głuchołaz. Wybudował na niej nowoczesny pensjonat, a w 1902 roku rozbudował go o reprezentacyjną salę restauracyjną. Obok budynku wykopał staw, zwany górnym lub gondolowym, który szybko okazał się atrakcją turystyczną uzdrowiska. W 1908 roku nieruchomość stała się własnością magnata górnośląskiego, Hrabiego Franza von Ballestrema, który przeznaczył ją na potrzeby wypoczynkowe dla urzędników i pracowników swoich kopalni. W tym celu ustanowił fundację dobroczynną, dzięki czemu po jego śmierci w 1910 roku ośrodek nadal pełnił funkcję wsparcia socjalnego dla pracowników koncernu Ballestrema.
Na terenie ośrodka w 1909 roku hrabia ufundował Leśną Szkołę (Waldschule), w której uczyły się i wypoczywały dzieci z Górnego Śląska. Od 1923 roku Waldschule zmieniła swoją podstawową funkcję i zarządzana przez Zakład Opieki Społecznej w Gliwicach stała się ochronką dla dzieci z Górnego Śląska, a następnie przeszła pod zarząd Caritasu i działała pod nazwą Caritasheim St Theresia. W 1942 roku w ośrodku urządzono wojskowy lazaret. W 1945 roku ośrodek został przejęty przez Skarb Państwa i zorganizowano w nim Dom Wypoczynkowy „Górnik. Przez lata funkcjonował on również pod nazwami: „Dom Górnika, „Wczasy Górnika, „Zacisze” i „Zacisze II”. Od lat 90-tych XX ośrodek nie był użytkowany i ulegał dewastacji. W 2014 roku budynek dawnej Walschule został przejęty przez Fundację Benevolens, która od 2016 roku prowadzi remont i odtwarza jego dawny wygląd na podstawie zachowanej dokumentacji archiwalnej”.
W celu pozyskania publikacji prosimy o kontakt z Fundacją Benevolens.
Wydano w ramach projektu pn: „Ochrona dziedzictwa kulturowego w Parku Zdrojowym w Głuchołazach poprzez remont zabytkowego pensjonatu” współfinansowany przez Unię Europejską w ramach RPO WO 2014-2020.
