Spektakularny Kanion Szaryński

Jest zjawiskowym i wyjątkowym pomnikiem przyrody Kazachstanu, który zachował jeszcze dzikość i naturalne piękno, bowiem nie jest jeszcze „zadeptany” przez turystów. Jest jednym z najbardziej osobliwych pod względem geologicznym i krajobrazowym miejsc w Kazachstanie, a także jednym z najbardziej egzotycznych miejsc na świecie. Zaskakuje licznymi, wielokształtnymi klifami przypominającymi starożytne zamki zbudowane z wiatru, słońca i deszczu. Kanion Szaryński (zwany też Czaryńskim), położony jest w południowo-wschodnim Kazachstanie, blisko gór Tienszan, ok. 220 km na wschód od Ałmaty. Ciągnie się na długości ponad 150 km wzdłuż rzeki Szaryn (Charyn). Piaskowe ostańce przypominają Wielki Kanion Kolorado. Kanion Szaryński jest częścią olbrzymiego Parku Narodowego Altyemel, który został wpisany na Listę kulturowego i przyrodniczego dziedzictwa UNESCO.

Skały osadowe tworzące kanion liczą sobie ok. 12 milionów lat i osiągają miejscami wysokość nawet 200 metrów. Ten ogromny polodowcowy kanion składa się z 5 różnych kanionów: Doliny Zamków, Kanionu Temirlik, Żółtego Kanionu, Czerwonego Kanionu i Kanionu Bestamak. Najbardziej widowiskowa jest jego centralna część, tak zwana Doliną Zamków. To kilkukilometrowy odcinek, który prowadzi nas na dno wąwozu, mijając po drodze skały o fantazyjnych kształtach, przypominające baszty, wieże i mury. Na końcu tego odcinka znajduje się „Eco Park”  z jurtami. Kanion porasta roślina endemiczna w postaci jesiona sogdyjskiego. Jeśli wierzyć pracownikom Szaryńskiego Parku Narodowego, to Kanion Szaryńki posiada swój mikroklimat i podobno rzadko jest tam pochmurno i pada deszcz.

Co ciekawe, Kanion Szaryński odwiedza każdego roku ok. 2 tys. Polaków, a opiekujący się nim pracownicy parku narodowego (często narodowości liguryjskiej) znają kilka polskich zdań. To pewnie efekt bezpośrednich połączeń samolotowych z Warszawy do Nur Sułtanu. A skoro o Polakach, to warto wspomnieć, że w Kazachstanie mieszka około 40 tysięcy Polaków, choć ta liczba możliwe że jest już niższa, gdyż wielu decyduje się na powrót do ojczyzny. W samej Ałmacie żyje 2 tysiące naszych rodaków. Trzeba podkreślić, że to Kazachowie po II wojnie światowej bardzo pomogli Polakom. W Kazachstanie (kraj zamieszkuje ok. 130 różnych narodowości) jest dużo polskojęzycznych szkół, które się normalnie rozwijają, co pokazuje szacunek do innych narodowości. Z tych względów decyzja o powrocie do Polski nie jest łatwa. Zdarzyło się, że dwie rodziny które przesiedliły się do Polski, wróciły z powrotem. Są to oczywiście bardzo rzadkie sytuacje. Sami Polacy w Kazachstanie w większości zapewniają, że chcą kultywować polskość, ale chcą żyć na miejscu. Nie ms się co dziwić, bowiem rozległy teren Kazachstanu – zwanego bramą Eurazji – czyni go 9 największym państwem świata, a odległość z jednego krańca kraju na drugi, to taki sam dystans, jak droga z Londynu do największego miasta Turcji – Stambułu. Kazachstan to również kraj kontrastów i cudów przyrody.

Warto wiedzieć, że w 2014 r. na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO wpisano tradycyjną sztukę kazachską dombra küj oraz tradycję budowania jutr kirgiskich i kazachskich. Jurty budowane są i dekorowane przez rzemieślników – mężczyzn i kobiety posiadających specjalistyczną wiedzę. Buduje się je z surowców naturalnych i odnawialnych. Mężczyźni i ich uczniowie wznoszą ręcznie drewniany stelaż, a także wykonują drewniane akcesoria z drewna, skór, kości i metalu. Kobiety zajmują się dekorowaniem wnętrza i zewnętrznej powierzchni zdobionej tradycyjnymi motywami zwierzęcymi, roślinnymi lub geometrycznymi. Zgodnie z przyjętymi regułami, wykonują te czynności w grupie, pod nadzorem doświadczonych kobiet. Zajmują się one tkaniem, przędzeniem, pleceniem, filcowaniem, haftowaniem, szyciem i innymi tradycyjnymi technikami rzemieślniczymi.

Polecamy:

https://hasajacezajace.com/kanion-szarynski-dolina-zamkow/

https://www.barents.pl/wycieczki/trekking-w-kazachstanie-tienszan-alatau-zailijski-altynemel-kanion-szarynski

https://www.unesco.pl/kultura/dziedzictwo-kulturowe/dziedzictwo-niematerialne/listy-dziedzictwa-niematerialnego/wpisy-2014/