Hermann Koelling urodził się 26 maja 1841 r. w Byczynie (województwo opolskie) w rodzinie z tradycjami pastorskimi. Był synem Jana Karola Henryka (1800 – 1865) i Justyny z Prusse’ ów. Gimnazjum (1851-1861) oraz studia (1864 r.) ukończył we Wrocławiu. Po studiach przez rok pracował jako nauczyciel domowy. W 1866 r. po uzyskaniu uprawnień kaznodziei został powołany na pastora do Gołkowic koło Byczyny. W 1873 r. osiadł na stałe w Byczynie, w której do końca życia pełnił obowiązki pastora. Odnowił gotycki kościół św. Mikołaja w Byczynie i uchodził za wszystko wiedzącego, choć nie ubiegał się o stopnie naukowe.

Hermann Koelling znał język polski i rozwijał swoje zainteresowania językowe prowadząc badania nad gwarą (Prośliccy albo jak Pan Wilhelm…wyd. „Zaranie Śląskie” 1946, nr 3/4). Interesował się również dziejami Byczyny i jej okolic, co zaowocowało m.in. opracowaniem Geschichte der Stadt Pitschen (wyd. Breslau 1892). Był życzliwie nastawiony do ludności polskiej na Śląsku, do jej zwyczajów i języka. Zmarł 6 marca 1902 r. i pochowany został na cmentarzu ewangelickim w Byczynie. Do dziś zachował się jego nagrobek z niemiecko-polską inskrypcją.

Literatura:

1965. Ogrodziński, Dzieje piśmiennictwa śląskiego, Katowice 1965.

Fotografie współczesne Sławomir Mielnik