To pieśń tzw. Polactwa Walczącego, śpiewana na uroczystościach i zjazdach Związku Polaków w Niemczech. Autorem słów jest Franciszek Jujka (pod pseudonimem „Lech Malbor”), a melodię ułożyła J. Kaczmarkowa. Po raz pierwszy Hymn Rodła wykonano 6 marca 1938 r. podczas Kongresu Polaków w Niemczech.

 

 

 

 

Nam Bóg powierzył Ojców ziemicę, pruskie jeziora śląskie kopalnie oraną sochą zroszoną krwią.
Dał znak rodowy Złotowskie łany, Westfalii świat! Wszystkich nas łączy Wisłę rodzicę, co karmi łany krynica swą nierozerwalnie. Matczyne znamię rodzony brat. Dziejowej chwały postawił gontynę Więźnią serdeczną splećmy rodzinę. U Wisły źródeł wawelski gród. Rodło niech łączy nas Hartujmy dusze na znój i trud. Rodło niech łączy nas w mężną drużynę! Polski my Naród, polski my lud! W mężną drużynę! Polski my Naród, polski my lud!

Znak rodła przedstawia stylizację biegu Wisły z zaznaczonym Krakowem. Użyto kolorów narodowych: znak graficzny umieszczono na czerwonym tle. Autorką projektu była graficzka Janina Kłopocka, nazwę zaproponował Jan Osmańczyk. Był to neologizm, kombinacja dwóch słów: ROdzina (Ród) oraz goDŁO.

Znak oraz nazwa szybko upowszechniła się wśród Polaków w Niemczech, a po 1945 w kraju i zagranicą. Dzisiaj jest używana przez ZPwN, można go spotkać w herbie niektórych miast oraz samorządów terytorialnych. Używają go też szkoły, zespoły sportowe. W 1985 r. władze PRL ustanowiły odznaczenie „Medal Rodła“, który przyznawano m.in. osobom w uznaniu zasług za walkę o polskość na ziemiach niemieckich przed 1945 r.

Cyt. za http://www.porta-polonica.de/pl/node/154

Literatura:

Leksykon Polactwa w Niemczech, wydanie fototypiczne, Instytut Śląski w Opolu, Warszawa – Wrocław 1973