Pałac posiada swoją legendę głęboko utrwaloną w świadomości okolicznej społeczności. Opowiada ona o podziemnym przejściu z pałacu do średniowiecznego kościółka, który usytuowany jest we wsi.
Dowodem na prawdziwość historii ma być widoczne, zamurowane wejście w najniższej części piwnicy pałacu. Dziś odremontowany pałac stoi na ponad 2 ha działce. Nieruchomość jest wolna od wszelkich obciążeń, oraz nie korzystała z żadnego wsparcia finansowego (unijnego i krajowego), co pozostawia taką możliwość nowemu nabywcy. Nam jako Fundacji „Dla Dziedzictwa” zależy by takie perełki architektury trafiły w godne ręce, stąd potencjalnych zainteresowanych kupnem prosimy o kontakt [email protected]. Poniżej szczczegóły.
Cena: 5 400 000 PLN
Położenie
Obiekt usytuowany przy trasie z Opola do Wrocławia, Poznania przez Namysłów, z której widoczna jest majestatyczna bryła pałacu w otulinie parku.Nieruchomość znajduje się:
– 2 km od Namysłowa,
– 48 km od Opola,
– 50 km od Wrocławia.
Architektura Pałacu
Zarówno pałac jak i park nosiły charakter eklektyczny. Założenie pałacowo parkowe doskonale wpisuje się w trendy panujące w architekturze II połowy XIX wieku, w której powstało całe założenie.Postulatem wówczas dominującym dzięki uwrażliwieniu na piękno i tajemniczość był wymóg romantyczności i malowniczości. Niewątpliwie uzyskano ten efekt poprzez połączenie majestatycznej architektury z otaczającą naturą.
Stąd romantyczne założenie parku angielskiego z parterem kwiatowym w stylu francuskim od południowej strony pałacu, podkreślające tajemniczość i piękno budowli.
W pałacu w Ziemiełowicach można odnaleźć niemal wszystko co jest charakterystyczne dla XIX wieku.
Architekt chcąc uzyskać efekt zaskoczenia tak pożądany w tamtym okresie nie poprowadził drogi od bramy do pałacu przez środek założenia według barokowej osi symetrii, ale od południowo zachodniego narożnika budynku, przez co całość fasady nie jest długo widoczna dla osób zbliżających się do pałacu.Przed oglądającym wyłania się nagle monumentalna narożna wieża zwieńczona cebulastym hełmem. Pałac w Ziemiełowicach jest klasycznym, ale i wzorowym przykładem myślenia o architekturze w XIX stuleciu.Zrezygnowano tu z klasycystycznej symetrii i regularności, zróżnicowano liczbę kondygnacji, pojawia się też dominanta wysokościowa w formie narożnej wieży.Uzyskano też w ramach zwartej bryły niezwykłą dynamikę przez zastosowanie licznych wykuszy, loggii, szczytów i wysokiego dachu.
Wnętrza Pałacu
Widocznym podziałom elewacji pałacu, odpowiada rozplanowanie jego wnętrz – zwłaszcza parteru, którego pomieszczenia odzwierciedlają świetność dawnej rezydencji.Osią kompozycji jest hall oraz sala ogrodowa z wyjściem na taras i do parku.
Piękne wnętrza dopełniają oryginalne neobarokowe, klasycystyczne, oraz secesyjne sztukaterie. Na piętro prowadzi monumentalna i majestatyczna klatka schodowa dodająca budowli prawdziwie pałacowego charakteru.Trójbiegowe, szerokie schody biegną przy wielkim, wysokim na dwie kondygnacje oknie z podziałami wykonanymi z żółtego piaskowca.
Sufit klatki wieńczy bogata dekoracja sztukatorska. W pałacu znajduje się również druga, całkowicie niezależna klatka schodowa prowadząca z poziomu piwnicy na pierwszą kondygnację i strych.
Obiekt posiada także trzy całkowicie niezależne wejścia od strony zachodniej, północneji wschodniej. Pałac jest w całości podpiwniczony. Bardzo wysokie, jasne i przestronne pomieszczenia z dużymi oknami doskonale nadają się do adaptacji na różne funkcje, m.in. na pokoje gościnne z łazienkami. Jedno duże pomieszczenie o wysokości ok. 6 metrów z czterema filarami we wnętrzu i kolebkowymi sklepieniami znajduje się na niższym poziomie. Pomieszczenie doskonale nadaje się na winiarnię, drink bar lub basen.
Park
Park podobnie jak pałac, to założenie eklektyczne, w którym połączono angielski park krajobrazowy z francuskim parterem kwiatowym przy południowej elewacji pałacu.W parku o ogólnej powierzchni, ponad dwa hektary, znajdują się ogromne drzewa i grupy krzewów eksponowane na równo ciętym trawniku.Starodrzew liczący 130 sztuk występujący w parku, to dorodne buki ,(pospolite, czerwonolistne), dęby, platany, lipy (drobno i szerokolistne), graby, wiązy, jesiony, rabinie akacjowe, topole srebrnolistne, czarne sosny, modrzewie oraz wiele innych gatunków.W parku znajduje się wiele okazów liczących od 3 m do 5,5 m w obwodzie pnia. Łącznie odnaleźć w parku można kilkadziesiąt gatunków drzew i krzewów.
Teren od strony południowej i zachodniej otoczony jest starym, wysokim murem ceglanym
a od północnej i wschodniej siatką.
a od północnej i wschodniej siatką.
Budynek na terenie parku
Na terenie założenia pałacowo – parkowego znajduje się również powojenny budynek, który doskonale może spełniać rolę pomocniczą dla jakiejkolwiek działalności prowadzonej w pałacu.Jest to 370-cio metrowy obiekt murowany z betonowym stropem z dwoma autonomicznymi wejściami, po kapitalnym remoncie!
Wymienione zostało pokrycie dachowe wraz z obróbkami blacharskimi (rynnami).Budynek ocieplony.W obiekcie wymieniono wszystkie okna, drzwi i futryny drzwiowe.
Wykonano nową instalacje elektryczną, wodną, kanalizacyjną, centralne ogrzewanie z nowoczesnym kotłem na eko -groszek z automatycznym podajnikiem. Wewnątrz wykonano nowe tynki oraz podłogi (deski, panele, płytki ceramiczne, marmurowe).
W obiekcie znajduje się 11 pokoi (jeden 60 m2) wraz z łazienkami, pokój kąpielowy, kuchnia, kotłownia. Na terenie znajduje się utwardzony plac z przeznaczeniem na parking.
Dane techniczne nieruchomości :
Pałac:– powierzchni zabudowy – 536 m2
– powierzchnia użytkowa – 1800 m2
– kubatura – 6300 m3, z poddaszem 10 000 m3
– powierzchnia użytkowa – 1800 m2
– kubatura – 6300 m3, z poddaszem 10 000 m3
Budynek w parku:
– 400 m2 powierzchnia zabudowy
– 370 m2 powierzchnia użytkowa
Media:
woda – wodociągi miejski oraz studnia głębinowa
kanalizacja miejska, szambo ekologiczne, szambo wielokomorowe ok. 120 tys. l.
prąd – w pałacu i drugim budynku nowa instalacja wykonana w 2010 roku.
telefon
internet
Park:
– 2,06 hektara
Historia Pałacu
Już w średniowieczu istniał w Ziemiełowicach dwór ziemski, który usytuowany był w północnej części parku. Miejsce obecnego parku zajmował gaj lipowy, na skraju którego znajdowała się mała murowana kapliczka rozbudowana w średniowieczu w mały kościółek.Dalsza rozbudowa majątku ziemskiego nastąpiła dopiero w wieku XVIII. Wówczas to powstały budynki gorzelni oraz kuźni dworskiej (dziś znajdującej się w skansenie wsi opolskiej w Bierkowicach w Opolu). Budynek gorzelni rozebrano natomiast w latach sześćdziesiątych.
Na przełomie XVIII – XIX wieku następuje zmiana właścicieli majątku ziemiełowickiego. W maju 1804 roku założyciel rodzinnej fundacji Ziemieckich dla biednych w Ziemiełowicach Erdman von Ziemitzky otrzymał zgodę od Królewskiego Wyższego Sądu Krajowego dla Śląska we Wrocławiu na prowadzenie działalności harytatywnej.
Od 1809 roku zmienił się statut prawny dóbr i rodzina Ziemieckich tylko dzierżawiła część należących do niej gruntów, natomiast egzekutorem powinnośći dzierżawczych z ramienia królewskich domen państwowych został krewny żony fundacji Aleksander von Goszycky.Wobec narastających trudności finansowych ziemie tejże fundacji dostały się w ręce innego dzierżawcy Gottlieba Urbana. Istotną datą w historii majątku był rok 1830. Wówczas to część Ziemiełowic należała do Biskupa Wrocławskiego a resztą rozporządzał urzędnik ziemski von Methner. Pod koniec XIX wieku właścicielem dóbr w Ziemiełowicach został potomek Rudolph von Methner. Ważna to data bowiem wtedy to po raz pierwszy pojawia się nazwisko rodziny Methner, w której rękach majątek osiągnie szczyt swojej świetności i zostanie w jej posiadaniu do roku 1945.
Rudolph von Methner posiadacz 180 hektarów ziemi w tym ok. 30% lasów oraz gorzelni w 1898 roku wzniósł imponujący pałac z otaczającym go pięciohektarowym parkiem. Okres wojenny Pałac Ziemiełowice przetrwał w niemalże nienaruszonym stanie. Po zakończeniu działań wojennych majątek przeszedł na rzecz Skarbu Państwa Polskiego. Krótko po wojnie w pałacu znajdowała się szkoła, a w latach następnych na terenie założenia pałacowo parkowego zlokalizowano jednostkę OHP – Ochotniczego Hufca Pracy.Był to czas kiedy obiekt tętnił życiem, jednak w latach 80 – tych przystąpiono do jego likwidacji.
Legenda
Pałac posiada swoją legendę głęboko utrwaloną w świadomości okolicznej społeczności.Opowiada ona o podziemnym przejściu z pałacu do średniowiecznego kościółka, który usytuowany jest we wsi.
Dowodem na prawdziwość historii ma być widoczne, zamurowane wejście w najniższej części piwnicy pałacu. Legenda jak każda inna jest mało racjonalna, lecz stanowi miły i tajemniczy dodatek do bogatej historii pałacu.
Kontakt:
Tel. kom. +48 606 394 451
e-mail: [email protected]
Zapraszamy również na stronę pałacu www.palacziemielowice.pl