Drewniany kościółek odpustowy pw. Świętego Krzyża usytuowany jest w polu ok. 3 km na północny zachód od Pietrowic Wielkich koło Raciborza, przy drodze do Gródczanek na pograniczu polsko-czeskim. Do Pietrowic Wielkich najlepiej wybrać się w Poniedziałek Wielkanocny, kiedy to wczesnym rankiem kultywowany jest tam prastary zwyczaj święcenia pól kropidłem z palmy wielkanocnej. Orszak konny, który wyrusza z kościoła parafialnego w Pietrowicach Wielkich, objeżdża pola i udaje się do kościołka pątniczego w polu, gdzie odprawiana jest uroczysta Msza św. w intencji dobrych plonów.

Według tradycji ludowej w 1667 r. ksiądz Marcin Mosier, po znalezieniu w źródle obrazu Ukrzyżowany Zbawiciel zbudował w polu mały, drewniany kościółek umieszczając w ołtarzu znaleziony obraz. Potem obok świątyni (należącej do diecezji ołomunieckiej) powstała pustelnia i niewielkie osiedle. W 1743 r. ówczesny ksiądz Józef Kukliński przebudował i powiększył kościół nadając mu obecny kształt. W 1 połowie XIX w. w wieżę kościoła uderzył piorun, a spadająca wieża uszkodziła obraz w ołtarzu głównym. W latach 1831-1836 wokół kościoła pochowano 21 parafian chorych na cholerę. W XIX i XX w. kościół był remontowany, a wyposażenie poddawane renowacji. W 1973 r. parafia w Pietrowicach Wielkich weszła w skład diecezji opolskiej.

Jednonawową, barokową świątynię wzniesiono z drewna o konstrukcji zrębowej (nawa, prezbiterium, zakrystia). Nakryty jest dachami siodłowymi, z sygnaturką z blachy cynkowej na kalenicy nawy. Od północy i wschodu otoczony jest sobotami. Krótkie prezbiterium zamknięte dwubocznie, z zakrystią od południa, przykrywa sklepienie pozorne, a nawę strop płaski. Szersza, kwadratowa nawa poprzedzona jest od zachodu kruchtą z chórem muzycznym na piętrze. Przy narożniku południowo-zachodnim znajduje się przybudówka mieszcząca schody na chór muzyczny, a od strony północnej – składzik na ogrzewanie. We wnętrzu zachowało się historyczne wyposażenie barokowe z XVIII w.

W 1899 r. ksiądz Tomasz Kamradek wybudował nad źródłem, gdzie znaleziono cudowny obraz Ukrzyżowany Zbawiciel, neogotycką kaplicę według projektu Józefa Seyfrieda z Krawarza. W 1971 r., na zachód od kościoła, górale z Chyżnego wznieśli drewnianą dzwonnicę, na szczycie której zawieszono dwustukilogramowy dzwon Matki Boskiej Częstochowskiej oraz czterystukilogramowy dzwon poświęcony papieżowi Janowi XXIII. Po wschodniej stronie ustawiono dwie kapliczki: jedna z kopią obrazu Matka Boska Trzykroć Przedziwna wykonaną w latach 30. XX w. przez Antona Fiegla z Monachium, druga ze współczesną rzeźbą Chrystus Frasobliwy autorstwa Piotra Kłoska.