Budynek dawnej dyrekcji Huty Donnersmarck w Zabrzu wzniesiono w 1907 r. według projektu berlińskiego architekta Arnolda Hartmanna, który zatrudniony był przez wpływowych Donnersmarcków do realizacji szeregu obiektów gwarectwa na terenie Zabrza, Gliwic, Bytomia i Chorzowa. Obiekt jest cennym przykładem budynku użyteczności publicznej z początków XX w. na terenie miasta, wpisanym do rejestru zabytków województwa śląskiego. Należy do jednych z nielicznie zachowanych obiektów zespołu Huty Donnersmarck w Zabrzu. O jego wartości artystycznej przesądzają: wysoki poziom rzemiosła budowlanego widoczny m.in. w detalu architektonicznym, jak również zastosowane rozwiązania konstrukcyjne. Wzniesiono go w tradycyjnej technologii z cegły na rzucie zbliżonym do litery „C”. Detal architektoniczny, portal i schody wykonane są z kamienia. Trzon zasadniczy budowli stanowi dominujący, dwukondygnacyjny budynek główny wzbogacony kolumnowym portalem ozdobionym dwoma rzeźbiarskimi grupami dzieci z latarniami. Budowlę przykryto wysokimi dachami pokrytymi dachówką, a część środkową dachu wzbogacono wieżyczką zegarową, przykrytą formą kopuły. Budynek posiada pierwotny układ przestrzenny wnętrza w postaci reprezentacyjnego przedsionka głównego, prowadzącego do holu z głównym ciągiem komunikacyjnym ze schodami trójbiegowymi, łamanymi, z podestami. Wewnątrz zachowane zostały oryginalne lampy, pomieszczenie sejfu oraz wystrój holi i korytarzy poszczególnych pięter.

W okresie od stycznia 2009 r. do grudnia 2012 r. przy obiekcie prowadzono kompleksowe prace remontowo-konserwatorskich pod nadzorem Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Katowicach. Obecnie historyczny budynek dyrekcji Huty Donnersmarck znów pełni funkcję obiektu użyteczności publicznej – po dokonanej adaptacji jest bowiem siedzibą administracji samorządowej oraz Centrum Zarządzania Kryzysowego.

Podjęte przez władze miasta w latach 2009-2012 prace remontowe przy zabytku polegały m.in. na wzmocnieniu konstrukcji budynku w tym stropów, konserwacji elewacji, konserwacji stolarki okiennej i drzwiowej, remoncie i konserwacji wnętrza oraz adaptacji budynku na potrzeby administracji samorządowej. W wyniku tych kompleksowych prac przywrócony został architektoniczny i historyczny wygląd zabytku oraz wprowadzona została nowa funkcja, która przyczyni się do połączenia przeszłości z teraźniejszością poprzez udostępnienie mieszkańcom historycznego budynku. Zabezpieczono również zabytkową substancję materialną obiektu przed destrukcją. Trud i staranność poczynionych przez władze miasta Zabrza prac konserwatorskich sprawiły, że w 2013 r. obiekt został zgłoszony do ogólnopolskiego konkursu „Zabytek Zadbany” organizowanego pod patronatem Generalnego Konserwatora Zabytków. Komisja konkursowa nie doceniła jednak tego obiektu.