W piątek 31 maja br. wierni z parafii pw. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Polanowicach koło Byczyny (diecezja kaliska) obchodzą jubileusz 100-lecia istnienia kościoła parafialnego. Parafianie wraz z księdzem proboszczem przygotowali z tej wyjątkowej okazji uroczystości. Świątynię wzniesiono jako ewangelicką w latach 1912-1913 w stylu historyzującym, nawiązującym do neogotyku. Data rozpoczęcia budowy (1912) wyryta jest na ścianie prezbiterium, za ołtarzem, a daty budowy na skrzydle drzwi frontowych (data 1912/13). Kościół zbudowano w miejscu starszego, drewnianego kościoła, pierwotnie katolickiego pw. św. Marcina z Tours, wzmiankowanego w źródłach w 1318 r. Po przejściu w 1533 r. księcia brzeskiego na luteranizm, świątynia była w rękach ewangelików. W 1588 r. gmina ewangelicka zbudowała nowy kościół. Według przekazu z 1865 r. był on drewniany z dwiema wieżami, otoczony obszernym placem kościelnym. Jego widok odnajdujemy na widokówce z 1907 r. – ukazuje ona drewniany kościół z wysoką, wolnostojącą wieżą i sygnaturką w połowie kalenicy dachu.

Obecny kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny zbudowano z czerwonej cegły ceramicznej o wątku polskim, na kamiennym cokole na rzucie prostokąta. Jest jednonawowy, z nie wyodrębnionym w bryle od wschodu prezbiterium i zakrystiach po obu jego stronach. Od zachodu przylega czworoboczna, czterokondygnacyjna wieża ujęta kruchtami bocznymi, która nieznacznie występuje przed lico elewacji. Wieża przykryta jest dachem ostrosłupowym. Korpus nawy kryty jest dachem trójpołaciowym. Dekoracja architektoniczna jest skromna, wyrobiona w tynku w formie ostrołucznych i prostokątnych blend.

Wnętrze świątyni jest jednoprzestrzenne, salowe, nawiązujące do kościołów drewnianych. Przestrzeń nawy oddziela od prezbiterium ściana z łukiem gotyckim. Uwagę zwracają drewniane empory ustawione wzdłuż ścian bocznych i ściany zachodniej. Część środkowa nawy kryta jest drewnianym, pozornym sklepieniem kolebkowym, a części boczne nad emporami – drewnianym stropem płaskim. Kolumny wspierające strop udekorowano spiralną wstęgą. Nad zakrystiami (po obu stronach prezbiterium) znajdują się loże połączone z emporą, otwarte do prezbiterium arkadami o łuku obniżonym.

We wnętrzu zachowało się wyposażenie pochodzące z początku XX w. Z poprzedniego drewnianego kościoła zachowała się mensa ołtarzowa z XVII w. oraz krucyfiks, który wieńczy ołtarz. Według przekazów, XV –wieczny dzwon pochodzący z poprzedniej budowli został zdemontowany podczas II wojny światowej i wywieziony do Niemiec. Od czasu budowy kościół nie był przebudowany i zachował swój historyczny wygląd. Po 1945 r. został kościołem parafialnym. Do parafii w Polanowicach należą także kościoły drewniane w Jakubowicach i Proślicach.