Kościół pw. św. Michała Archanioła w Wierzbniku (gmina Grodków, powiat brzeski woj. opolskie) usytuowany jest w środkowej części wsi. Świątynię wzniesiono w XIV w. Jej fundatorami byli prawdopodobnie Panowie z Pogorzeli. Kościół wzmiankowany był w źródłach w 1387 r. Z badań sondażowych wynika, że gotyckie mury zachowały się w prezbiterium. Na XIV/XV w. datowane jest wykonane z piaskowca reservaculum. Na XV w. datowane są natomiast: gotycki krzyż pokutny wykonany z piaskowca (prawdopodobniej wystawił go w 1449 r. morderca, rycerz Lorencz Rorawe), późnogotycki portal oraz drzwi obite blachą. W XVI w. kościół otoczono kamiennym murem. W 1766 r. obiekt gruntownie przebudowano. W latach 1534 – 1945 świątynia należała do ewangelików. Do lat 70. XX w. parafia w Wierzbniku obejmowała: Wierzbnik, Obórki, Jankowice Wielkie, Przylesie, Kolnicę, Młodoszowice, Przylesie Dolne i Lipową. Obecnie do parafii w Wierzbniku należy jedynie kościół w Jankowicach Wielkich. W nocy z 3 na 4 maja 1999 r. wybuchł pożar, który uszkodził część cennego wyposażenia, które poddano konserwacji.

Historyczne wyposażenie stanowią m.in.: gotyckie reservaculum z XIV-XV w.; późnogotyckie drzwi obite blachą z XV w.; renesansowa płyta nagrobna Henryka Wachtela († 1595 r.); późnobarokowy ołtarz główny z 1 poł. XVIII w.; prospekt organowy z 1 poł. XVIII w.; późnobarokowa balustrada chóru muzycznego z 2 poł. XVIII w.; późnobarokowa chrzcielnica marmurowa z 2 poł. XVIII w.; późnobarokowe tabernakulum z poł. XVIII w.; barokowy konfesjonał z XVIII w.; 2 klasycystyczne lichtarze drewniane z 1 poł. XIX w.; klasycystyczny ołtarz boczny pw. ś. Józefa z 1 poł. XIX w.; klasycystyczna ambona z 1 poł. XIX w.; neogotycka lampka wieczna z poł. XIX w.; barokowa szafka na oleje z XVII/XVIII w.; rzeźby: św. Jana Nepomucena z końca XVIII w., Madonny z XVIII w., Jezus Gorejący
Sercem z XIX w., Maria z Gorejącym Sercem z XIX w., krucyfiks z poł. XIX w. (znajduje się na plebani) i krzyż procesyjny z XIX w.; obraz św. Michała Archanioła z 1 poł. XVIII w.; zegar słoneczny z 1835 r. oraz witraż z ok. 1890 r. z pracowni A. Seiler’a z Wrocławia. Kościół znajduje się na Szlaku Polichromii Brzeskich.